Långban en een dagje thuis

Tara slaapt uit vandaag en we staan rustig op. Dat mag ook wel, want ik was om half vier vannacht wakker en het was al zo licht dat ik niet meer in slaap kon komen. Op een gegeven moment dacht ik zelfs een eland te horen lopen buiten het huisje en ben ik gaan kijken. Niks natuurlijk. Uiteindelijk viel ik wel weer in slaap, maar toen Tes naast me stond voelde het als middernacht. Het was al half acht, dus voor Tes haar begrippen best laat.

We hebben geen grote plannen vandaag en bedenken wat we de komende dagen nog graag willen doen. Op dit moment regent het, dus we plannen voor de middag. Ikzelf hoef niet zo nodig op pad. Na een drukke dag gisteren en een slechte nacht vind ik het wel even fijn in het huisje. Jeroen wil graag naar Långban, een ijzermijn, om daar het museum te bezoeken en stenen te zoeken. Ook erg leuk voor Tara die van verzamelen houdt. Oorspronkelijk hadden we voor vandaag fietsen gehuurd, maar de hoogtes zijn dermate dat we het toch niet aandurven. Tes baalt hiervan, want ze verheugde zich op fietsen, maar het is niet anders. Uiteindelijk besluiten we dat Jeroen en Tara naar Långban gaan en ik en Tes bij het huisje blijven. Het is 40 minuten rijden en Tara mag lekker voorin zitten. 

Tes en ik besluiten de fietsen te gaan cancellen, behalve die van haar. Na het aanmeten van de mtb en de helm kopen we verse pistoletjes bij het winkeltje. Eenmaal thuisgekomen is het wat ons betreft koffie/ranja tijd. Tes heeft het snel op en gaat oefenen op de fiets. Het gaat behoorlijk goed. Ze heeft zeven versnellingen, geen terugtraprem en stevige banden. Mooi om te zien hoe ze al staand op de pedalen een klimmetje doet. Ondertussen kook ik de aardappels voor, dop de peultjes en ruim wat op. Heerlijk zo'n dagje bij het huisje. Het weer is ondertussen opgeklaard, dus het zonnetje schijnt ook weer. 

We informeren wanneer de andere helft thuis is en bereiden een broodje gezond voor. Ineens hoor ik de stem van Tara. Ze zijn weer thuis. Tara heeft prachtige stenen meegenomen. De grootste is niet de zwaarste, want de kleinere bevat meer ijzer. Ze heeft wat geleerd.

Na het broodje gezond maken we de balans op. Gaan we nog op pad of niet? Tara wil ook erg graag fietsen, dus we besluiten er eentje bij te halen. Zo kunnen ze mooi samen op pad. Ze crossen wat af van de speeltuin naar huis en op de rotonde. Om vier uur hebben Jeroen en ik nog wel even zin in een korte wandeling. We besluiten beneden bij het meer een moeraspad in te gaan. Een rondje zal niet lukken, maar even op en neer is ook prima voor nu. Zo gezegd, zo gedaan. Een ontspannen dagje vandaag, morgen gaan we op de spoorfietsen fietsen.