Sturzelbronn - Groesbeek - Nijmegen - Loon

Vandaag was het tijd om naar de volgende camping te gaan. We zitten een beetje met een dillema. Willen we nog ergens in België of Duitsland staan voor twee nachten? We moeten sowieso naar het noorden, want uiterlijk woensdag moeten we thuis zijn. Tes vindt dat ze niet zoveel leuke dingen heeft gedaan en gezien en wil graag winkelen. Nou vooruit. Jeroen en ik zijn ooit kort in Nijmegen geweest en dat bleek een hele mooie stad met leuk winkelgebied. We zeiden toen tegen elkaar dat we nog wel eens terug wilden gaan. Tes vindt het ook een goed idee en zo hoeven we de laatste dag maar kort naar huis te rijden. We boeken een camping met zwembad in Groesbeek en vangen de reis van 5/6 uren aan. 

De navigatie leidt ons niet over de gangbare wegen. We rijden door Duitsland omhoog via Trier, Daun en uiteindelijk naar de grensovergang bij Venlo. Een mooie toeristische route. 

Bij aankomst op de camping zien we als eerste een sushi afhaalloket als onderdeel van de camping. Dat hebben we nou nooit gezien. Wel grappig. 

De meisjes springen weer in het zwembad en wij installeren ons voor de camper. Ik besluit op de fiets nog even brood te gaan halen bij de AH. De weg ernaartoe gaat in één dalende lijn, de weg terug in één stijgende lijn. Goed voor de beenspieren zeg maar.

Even later komt de animatie pal voor onze camper Anne Maria koekoek en Kat en Muis doen. De soundmixer staat vol aan, wat een feest. De buurvrouw vindt het maar niks. Ach, het hoort erbij. Tes en Tara kijken wat verveelt toe, dit stadium zijn ze ook al voorbij. 

Jeroen pakt nog even de fiets om wat foto's te maken op de Canadese militaire begraafplaats. De meiden en ik gaan aan de thee. Ook Jeroen komt al hijgend terug, die heuvels hier voel je wel.

Na een goede nacht pakken we om tien uur de bus naar Nijmegen. Op weg naar het centrum zie je al hoe mooi Nijmegen is. Prachtige jaren 20 huizen en een bosrijke omgeving. We stappen uit op Plein 1944 en het begint net een beetje te regenen. We zijn al 9 dagen 30+ gewend, dus we hebben het koud. Ook wel eens aangenaam. De meiden duiken de Only en de Zara in en kopen toch maar even een hoodie. En een t-shirt en een jurkje en een scrunchie 😊. Ze willen ook nog even naar de Hema, want Tes heeft voor volgend schooljaar een etui nodig en een goede schrijfpen. En Tara een nieuwe rugzak. Wij hobbelen wat achter de meiden aan en vinden het best. Na het bezoek aan de edelstenen winkel moet er nog een bubbletea gescoord worden. Tes neemt kiwi met blauwe bes bubbles en Tara watermeloen met kersen bubbles. Ik doe ook mee met citroen en passiefruit bubbles. Het is een verfrissend drankje. Nu snel de bus halen en terug naar de camping. 

Daar aangekomen vinden we het een goed idee om vast naar huis te rijden. Ons eigen bed lokt en Popper heeft wat aandacht nodig. Zo gezegd, zo gedaan. Na een kwartier rijden moet Tara nodig plassen. Er komt maar geen stopmogelijkheid en Jeroen besluit te stoppen op een pechstrook. Tara gaat plassen en ondertussen vertelt Jeroen dat je daar eigenlijk niet mag stoppen en dat er zomaar een cantonier van Rijkswaterstaat kan komen. Precies op dat moment parkeert de bekende gele pick-up achter ons. Jeroen houdt het hoofd koel en begroet de cantonier. Wat is er aan de hand vraagt hij. Jeroen zegt laconiek dat hij een rood lampje op het dashboard zag, maar dat hij opnieuw gestart heeft en het lampje nu weg is. 'Een huurcamper?' vraagt de cantonier. Ja, beaamt Jeroen. Aangezien de invoegstrook heel smal is en wij waarschijnlijk niet hard kunnen optrekken vraagt de cantonier een kruisje aan voor de spitsstrook. Zodra de spitsstrook vrij is geeft hij een lichtsignaal dat wij kunnen gaan. Wat een organisatie voor deze actie, ik schaam me wel een beetje dat de spitsstrook dicht moet voor ons, maar het is wel veilig geregeld zo. 

Rond kwart voor zeven arriveren we in Loon. We roepen Popper meteen als we buiten staan en horen haar miauwend de trap af komen. De meiden knuffelen haar en daarna pak ik haar op. Zo zitten we samen wel tien minuten. Ze spint op volumeknop 10. Wat hebben we elkaar gemist. 

Als ik in de kamer kom zie ik twee prachtige boeketten staan en het hele huis is spic en span. Ik kan meteen zien dat mijn moeder hier geweest is. 

Ook staan er twee pannen soep in de koelkast, opbakaardappeltjes, sla, witlof en dubbelvla. Ook afbakbrood en soepstengels liggen klaar. Dat is het werk van mijn schoonmoeder.

Wat super lief van de moeders/oma's! Dank jullie wel. We hebben in ieder geval iets lekkers voor jullie meegenomen. 

We kijken terug op een heerlijke vakantie met de camper. We hebben snel onze draai gevonden en uiteindelijk hebben we ook veel van de Elzas kunnen zien. De meiden hebben ook genoten en dat is eigenlijk het belangrijkste. 

Tot een volgende keer!