Een dagje in en om het huisje

Om zes uur stond Tes naast ons bed, heerlijk uitgeslapen. Tes kan goed in slaap komen, ook als ze ergens anders dan thuis slaapt. Heel makkelijk is dat. Op ons verzoek gaat ze even spelen in de woonkamer. Daar maakt ze mooie tekeningen voor mij en papa en een aparte met een speurtocht er op. Als we opstaan moeten we eerst speuren. De mooie tekeningen zijn verstopt. We beginnen in de badkamer en dan komen we bij de wc. Tes heeft erbij geschreven dat als je moet je dan ook gelijk kunt gaan 😂, dankjewel Tes. Door over de bank en de stoelen en dan de keuken in. Daar liggen de tekeningen verstopt. 

Na het ontbijt besluiten we bootje te gaan varen. Het is vandaag nog prachtig weer, dus we zijn graag buiten bezig. We halen de sleutel van boot nummer 8, twee kinderzwemvesten en lopen naar het meer. De meiden gaan achterin zitten, ik bij de boeg en Jeroen in het midden met de roeispanen. Het wiebelt natuurlijk eerst even, dus de meiden gillen het uit. Strakke koppies kijken mij aan als we het meer op varen. Ze roepen beiden dat ze weer terug willen, maar daar geven we natuurlijk niet aan toe. We besluiten naar het eilandje Gusserholmen te gaan. Na een kwartier zegt Tara: dit is eigenlijk wel leuk. Yes, ze geniet. 

Aaangekomen bij het eiland leggen we de boot aan en ja, dan moet je weer uit de boot wiebel de wiebel. Wederom gekrijs en gegil, haha. Ik heb wat te eten en te drinken mee en we zoeken een mooi plekje om even te zitten. Het eilandje is zo'n 45,5 meter qua diameter, dus we lopen een rondje (moet je al lachen Ger?). Opeens horen we wild geraas door de bomen heen. Ongelofelijk, er rent een ree voor onze neus in paniek het eiland over. Hij lag kennelijk te rusten en is verstoord. Nog geen tien meter van ons af springt hij het water in. Hij zwemt eerst naar het midden van het meer en dan toch naar rechts om het eiland. We volgen het koppie, totdat hij veilig voet aan wal zet een eilandje verderop. Wat bijzonder om te zien. Zweedse reeën zijn kennelijk goed gewend aan water om zich heen. Tara is ook erg begaan met het lot van de ree en wil hem goed kunnen volgen in het water. De liefde voor dieren zit in haar bloed, net als bij mij. 

Na de picknick varen we nog verder het meer op, Jeroen heeft de slag te pakken. Tes moest nu bij de boeg zitten, alleen, want ik ben te zwaar daarvoor en zit nu samen met Tara achterin.  Tes vindt het best spannend, maar na verloop van tijd begint ze te zingen en wil ze haar hand in het water steken. Dat gaat goed. 

Na de boottocht lopen we de heuvel op naar het huisje om een broodje te eten. De rest van de middag lummelen we wat bij het huisje, in de speeltuin, op het park. 

Oh nee, change of plans. Jeroen wil graag de Naturstigen wandeling lopen. Vier kilometer lang met onderweg 8 vragen. Rond half vier beginnen we aan de wandeling. Het hoogteverschil is fors, dus snel gaat het niet. Mooi is het wel. We lopen stevig door en de meiden houden zich wonderwel goed. Op het einde, het is dan ook al tegen zessen, wordt het wat moeilijker. Dat is ook te begrijpen, want we hebben onderweg geen pauze gehad en we hadden zelfs geen water mee. Vreemd fenomeen was wel dat we onderweg wel vijf dode muizen op het pad zagen liggen. Zijn er dan zoveel muizen? Gaan die dan toevallig dood op het smalle paadje waarop wij lopen? Best raar. Oh, en onderweg ziet Jeroen toch nog heel even een eland in de verte springen. Helaas is die niet meer te traceren. 

Bij thuiskomst warmen we snel de nasi op die ik vanmiddag al voorbereid had en samen met de peultjes, een gebakken ei en Zweedse balletjes gaat het er weer goed in. Nog even buiten spelen en het is kinderbedtijd. Het was een mooie, actieve dag met veel nieuwe indrukken. Het bevalt mij wel hier in Zweden.