Aankomst Säfsen en dag 1

Hej hej,

De rit van de boot naar het park duurde langer dan gedacht. Qua gevoel dan. De kilometers schieten niet hard omlaag als je gemiddeld 70 mag. Achterin de auto zijn de lontjes kort en de tenen lang. Ik besluit dat het tijd is voor een pitstop. We eten en drinken wat en goed gevuld vervolgen we onze reis. Een half uurtje voor het bereiken van de eindbestemming stoppen we om boodschappen te doen. We besluiten vanavond afbakpizza's te eten, lekker makkelijk. Om iets na vieren bereiken we het resort. Het ziet er veelbelovend uit. We checken in en krijgen huisje 302 toegewezen. Een schattige rode stuga met vooralsnog Zweedse buren. De rest van de dag eten we wat, pakken we uit en verkennen we de omgeving.

De volgende dag zijn we toch weer bijtijds wakker. De klok geeft half zeven aan. Het is dan ook al erg licht buiten, en de temperatuur is aangenaam. Na het ontbijt besluiten we te gaan kijken wat het kleine winkeltje te bieden heeft. Misschien kunnen we hier vast het avondeten inslaan. Dat blijkt een illusie wegens het ontbreken van verse groenten (behalve komkommer en tomaat), maar een versgebakken maanzaadbrood scoren we wel. Eenmaal weer buiten zien we een bordje die wijst naar een bakkerstuga. Dat klinkt interessant. We lopen de heuvel op en komen er achter dat het echte dorpje zich hier bevindt. Naast een kerk zien we typische zweedse huizen, een heel idyllisch plaatje. De bakkerstuga blijkt alleen op vrijdagen van 12.00 tot 16.00 open. Nou ja, hier mag dat best. Zo'n zaakje wil ik in Nederland ook wel beginnen: Ol's soepfabriekje ofzo, open op woensdagochtend van 9 tot 12 😂. 

Op het terrein van het park bevindt zich verder nog een fietsverhuur. We nemen een kijkje en zien de mooiste mountainbikes staan, ook kindermaten. Ik zie ons viertjes al op deze stoere bikes rondtoeren. De steile weggetjes even buiten beschouwing gelaten dan. Misschien is het te pittig voor de dames. We denken er even over na. 

Aangezien we toch wat boodschappen moeten doen en je dat volgens Jeroen het beste kan doen bij een ICA pakken we de auto naar Grängersberg. We slaan maar voor drie dagen in, want iedere dag 80 km rijden voor boodschappen kost iets te veel kostbare tijd. Op de terugweg stelt Jeroen 'stiekem' de kortste route in. We rijden rustig over de grote weg, totdat er een afslag komt naar een onverharde weg met een waarschuwingsbord waarop staat dat je op deze weg gevaarlijke situaties tegen kunt komen. Jeroen wil in eerste instantie er niet ingaan, maar na wat aanmoediging gaan we toch. Het blijkt een verschrikkelijk mooie route door het bos met feeërieke plaatjes van meren, moerassen en rotsformaties. We kunnen tientallen mierenhopen tellen en het aantal kleuren groen is eindeloos. We besluiten een korte stop te maken om die heerlijke, net gekochte, Zweedse puddingbroodjes te eten. Het is kortom al kwart over één en het ontbijt is wel weggezakt. Tes en Tara denken daar anders over, hier midden in het bos de auto uit? Rare papa en mama toch. Nou ja, wij genieten samen even van het uitzicht en de meiden kiezen ervoor thuis hun lekkernij op te eten. 

Na thuiskomst is het tijd voor een broodje. Het is inmiddels half drie. Ik vind het wel even welletjes voor vandaag, maar Jeroen is onrustig en wil meteen weer op pad. Hij neemt de meiden mee naar het meer beneden aan het park. Ik pak lekker mijn puzzelboekje en settel mijzelf met een broodje en thee op de veranda. Heerlijk even alleen. Een uurtje later komen de meiden als wervelstormen weer binnen en vragen of ik please, please, please nog een keer met ze mee ga en dan met zwembandjes. Dan kan Tara ook echt zwemmen. Tes is al helemaal het meer in geweest en van de glijbaan en is dolenthousiast. En dat terwijl ze steeds riep: ik ga niet in dat meer zwemmen hoor, bij al die vissen. Prachtig! Om de goede moed er in te houden gaan we nog even met zijn vieren naar het meer. Ik trek vol goede moed mijn zwempak aan, want ik ben namelijk dol op zwemmen 😉. Gelukkig offert Jeroen zich op en duikt met de meiden de plas in. Zo leuk om te zien dat ze hier van genieten. Het is ook prachtig weer hier. Aangezien het water toch wel koud is moeten we na een uurtje huiswaarts, want de lippen zijn blauw. Na een warme douche en een goed maal is het vandaag vroeg bedtijd voor de meiden, tenminste dat vinden wij. Tara denkt daar duidelijk anders over. Tes kiest eieren voor haar geld en kruipt in mijn bed. Verstandige meid. 

'Ga maar lekker slapen, doe je oogjes dicht,

Kijk de zon is onder, alleen de maan geeft licht,

Ga maar lekker dromen van deze mooie dag, dan wordt je morgen zeker weer wakker met een lach,

Droom maar over Tesje dan droomt ze met je mee, droom maar over spelen zo lekker met zijn twee,

Droom van avonturen en droom maar over pret, er kan je niets gebeuren hier veilig in je bed. 

Welterusten!