Huiswaarts, halverwege

8 augustus 2018 - Göteborg, Zweden

We vertrokken om iets na achten, mooi op tijd. Het is nog steeds prachtig weer hier in Zweden. We willen vandaag de route rechts om het meer maken (vanuit het zuiden geredeneerd rechts). De navigatie geeft de snelste route aan en we twijfelen of de groene route de ingestelde route is of de blauwe lijn. Tja, er zit geen legenda bij. Ik pak de kaart er naast en ik houd het ook wel analoog in de gaten. 

Even verderop slaan we af naar Kristinehamn en de navigatie protesteert. De blauwe route is dus de ingestelde route, maar dat is niet de route die wij willen gaan. We rijden dus door. Ik wil erg graag het beeld van Picasso zien en het is leuker om niet dezelfde weg terug te rijden. 

Even later komen we aan in Kristinehamn. Een vrij grote stad die eerst heel doorsnee lijkt, maar eenmaal bij het water aangekomen zien we dat dit Het Gooi van Zweden moet zijn. Wat een kasten van huizen aan de andere kant van het meer, met eigen boothuizen en bijbehorende jachten. We rijden een eindje langs het water en de meiden moeten plassen. We parkeren op een parkeerplaatsje langs het water en de meisjes doen hun ding. Verderop komen we bij de parkeerplaats voor het bezoeken van het beeld. Wat een idyllisch plekje is dit. Bij het beeld aangekomen komt er meteen een mevrouw op ons af. Ze is van de Tourist Info en vertelt dat we het beste een bepaald paadje in kunnen lopen om goed zicht op het profiel van het beeld te hebben. We volgen dit advies natuurlijk op en komen bij de waterrand met rotsen. We klimmen er wat over en de meiden voelen het water met hun voeten. De ene na de andere zeiljacht, sloep of speedboot passeert ons richting open meer. We bezoeken nog even de expo over het beeld met foto's van het maakproces en een foto van Picasso met het schaalmodel. Ik vraag of hij het beeld zelf ook bezocht heeft (het is in opdracht van Picasso uitgevoerd door Zweedse en Noorse kunstenaars). Dat is niet het geval, hij hield niet van reizen. Kijkend naar een foto van de vrouw van Picasso, Jacqueline, is het profiel van het beeld heel treffend. Knap gedaan. 

We vervolgen onze reis en aan het straatbeeld is goed te zien dat er hier op stand geleefd wordt. Er rijdt een Corvette voorbij en een Toyota Camry. Op de parkeerplaats stond een BMW M3 met platinum lak te glimmen. 

We hebben inmiddels wel trek gekregen en knabbelen op stukken komkommer, maiswafels en koekjes. Om twaalf uur hebben we toch echt zin in een broodje. We stoppen bij een restaurang (Zweeds voor restaurant) bij een tankstation en daar komt net een Nederlands stel naar buiten. Ik vraag of het er daarbinnen goed uitziet en ze antwoorden dat zij het niet aandurven om iets te bestellen. Ze komen uit Kropswolde, Groningers zijn eerlijk, dus we nemen dit aan en vertrekken ook weer. Even verderop zien we een Rasta. Er staan veel truckers geparkeerd, is dat een goed teken? Dit moet het maar worden. Het is inmiddels half één en we moeten nog drie kwartier naar Göteborg. 

Eenmaal binnen gaan we eerst allemaal plassen. Vroeger ging ik als kind altijd eerst naar de wc in een restaurant. Als deze schoon was, was de keuken ook schoon en goed. Nou, dat principe geldt dus nog steeds. Brrrrr. De wc's zijn duidelijk lange tijd niet goed schoongemaakt. Als we onze dienbladen pakken en ik een mok pak voor thee moet ik meerdere wegzetten, omdat die vies is. Een Zweedse dame spreekt mij in het Zweeds aan en wijst mij op papieren bekers verderop. Ah fijn, bedankt voor de tip. We bestellen maar iets warms, want die kant en klaar belegde broodjes zijn onduidelijk belegd en aangezien het hier niet zo fris is vertrouw ik het niet. Tara kiest Zweedse gehaktballetjes, Tes een hamburger met friet, ik een halloumi burger en Jeroen een cheeseburger. Tara's balletjes zijn gewoon koud, Tes haar hamburger droog en het broodje niet lekker en ook mijn burger is behoorlijk smakeloos. Ach, mijn eetlust was toch al weggezakt. Wanneer we weg gaan werk ik nog een blik op de keukenvloer. Zoals de Belgen zo mooi zeggen, amai da's niet best he. 

Om kwart over twee komen we aan in de haven. We staan weer mooi vooraan in rij 3. Om half vier schepen we in, dit keer hebben we een hut op deck 11, naast de luxe suites. Het oogt sowieso allemaal wat luxer op de Stena Scandinavica. Het restaurant is bijvoorbeeld gesitueerd op de neus met een glazen pui die uitkijkt over het water. We hebben gelukkig een tafeltje bij dit raam en we genieten van het lekkere buffet. Daarna is het nog even tijd om te shoppen. Ik vind een mooie nieuwe zonnebril en Jeroen wil graag een luchtje waar hij WEL tegen kan. Ik ben verbaasd, maar vind het wel leuk. We proberen alles uit en komen uiteindelijk uit bij Boss bottled night. Ondertussen kijken de meiden bij de sieraden, Tara wil mij heel graag iets geven, de schat. Ze kiest sieraden met de grootste diamanten en veel goud. Tja, hoe zeg je dan zonder haar teleur te stellen dat je die niet mooi vindt? Uiteindelijk zie ik iets met groene steen er in en toch wat glimsteentjes. Die vind ik wel leuk en voor 11 euro nog te doen. De meiden vinden het ook mooi, dus die nemen we. Tara krijgt van ons een eenhoorn Schleich paardje en Tes kiest een grote Beanie Boo. We zijn allemaal dik verwend en voldaan  keren we terug naar de hut. Het is bedtijd! Morgen weer vroeg op en dan echt naar huis. 

Foto’s

2 Reacties

  1. Marga:
    8 augustus 2018
    Ik glimlach bij je wc verhaal. En ja. Het eerste wat je altijd deed was maar de wc gaan. Vroeg me wel altijd af of je echt moest. Haha.
    Wat leuk toch dat jullie deze route toch gevolgd hebben. Kom he verrassende dingen tegen blijkt maar weer eens.
    Super.
    Slaap lekker allemaal.
  2. Belinda:
    8 augustus 2018
    Jeroen weet de weg toch nog wel naar het beeld? Toen had ik daar nog lang haar en der zijn zelfs nog foto s van hahahaa. Fijn lieverds dat jullie zo genoten hebben en tja dat er dan 1 x een restaurant niet helemaal hmm fris is dat dan maar voor liet nemen na zo n mooie en leuke vakantie. Goed uitkijken en tot snel 💋💋